“Stellen Sie sich mal einen Trottel vor”, zei ik. Dat was niet zo moeilijk voor de zestig mensen die naar mijn praatje luisterden, want achter het raam van onze congresruimte had zich even tevoren de eilanddwaas geposteerd. Met gekke loopjes, een opgestoken middelvingers en rare gezichten probeerde hij de aandacht van het publiek van de sprekers af te leiden. Wanhopig probeerden een paar medewerkers de gordijnen voor het raam te trekken, maar die bleken te kort te zijn.
