Indentiteit
Update By: Henk
Date: maart 28, 2024
Waarom schrijven mensen <indentiteit>, <indentiek> enzovoort met een <n> in de eerste lettergreep? Die vraag stelt zich Ton den Boon in de Trouw van 28 maart. Hij komt er niet uit en dat komt mede doordat hij een opvallende denkfout maakt.
Den Boon noemt de schrijfwijze met <inde-> namelijk een “spelfout” en een “misspelling”. En dat is het met grote waarschijnlijkheid niet. Mensen die <indentiteit> schrijven, zeggen hoogstwaarschijnlijk [ɪndɛntitejt], dus met een [n] in de eerste lettergreep. De gestandaardiseerde klank-tekenkoppeling leidt dan tot de schrijfwijze <indentiteit>, met het teken <n> erin. Daar zit geen spelfout in. Verder verbaast Den Boon er zich over dat de schrijfwijze met een <n> standhoudt, terwijl de woorden met [idɛn-] (zonder [n]) aan het begin al zeker sinds de 19e eeuw ingeburgerd zijn. Dat zijn ze natuurlijk ook, maar wat Den Boon vergeet: dat zijn de concurrerende varianten met [ɪndɛn-] eveneens. Er is geen goede reden om aan te nemen dat die ooit uit de taalgemeenschap weg zijn geweest. Wie nu [ɪndɛntitejt] zegt (en <indentiteit> schrijft), die heeft die vorm vermoedelijk simpelweg als kind in z’n omgeving gehoord en zich hem vervolgens eigen gemaakt, zoals alle taalverwerving verloopt. Dat die vorm niet tot het genormeerde Standaardnederlands hoort, is voor een taallerend kind irrelevant en niet elke volwassene heeft de wil of het vermogen om z’n moedertaal van vormen te ontdoen die buiten de norm vallen.